Hongerige geesten

Zoals de meeste gasten op het tuinfeest had ik geen spiritisme meer beoefend sinds mijn tienerjaren. Jonge meisjes zijn daar goed in. Als mijn nichtje kwam logeren, vlogen de glazen over tafel, woorden spellend die we in woordenboeken moesten opzoeken. Deuren knalden in het slot, kaarsen doofden vanzelf, zoals spiegels aan duigen gingen en barsten in muren trokken, een keer stortte een hele kast in elkaar. Als de vakantie voorbij was en de heksjes afscheid hadden genomen, kon mijn vader de hele zolder renoveren.

Volwassenen, vooral mannen, hebben moeite met dat soort dingen. Op het tuinfeest begonnen we weifelend met de truc van de stoel. U kent ‘m wel: iemand neemt plaats op een keukenstoel, vier anderen maken een ollekebolleke van hun handen, zetten daarna hun vingertoppen onder de stoel en tillen hem zonder enige moeite van de grond. (Reeds in 1665 noteerde chroniqueur Samuel Pepys een variant op dit spelletje, toen hij vier meisjes een bezwering hoorde...