Toffe jongens krentenbrood

Papa zat vlees te snijden, en Flipje wipte weer. Dankzij Leonard de Vries en zijn Victoriaanse nostalgie in de jaren zeventig werden mijn zus en ik zonder enig voorbehoud opgevoed met rabiate en gruwelijke versjes uit de oude doos. Ik, als duimzuiger, vreesde de man die met een grote schaar mijn vingertjes kwam afknippen. Want de rest klopte ook. Wij speelden met lucifers, staken per ongeluk de gordijnen in de fik, droegen parasolletjes als Moriaantje en ons Surinaamse buurjongetje met ons. En we wipten op onze stoelen als vader vlees sneed. Het enige verschil was dat hij het ook klaarmaakte: grote lamsbouten met stukken knoflook erin. Dan knalde hij met de deur van de oven en dreunde hij met het hakmes op het blok en steunde hij alsof het schaap nog geslacht moest worden, zodat iedereen wist: hier is een man aan het koken.

Tijden zijn veranderd. Een man kan nu ook indruk maken met een perfect geklopt sabayonnetje, zich uitleven op schorseneren. In mijn...