Sprookjes smaken beter

Elias, zes jaar, is een fijnproever. Maar wel een echte, eentje die alles uitprobeert. Dat is onder zijn leeftijdgenoten uitzonderlijk. Genoeg kinderen die vanaf hun troontjes met sardonisch genoegen de eettafel regeren. Het kipfiletje vaart er wel bij. Mijn dromerige neefje is nieuwsgierig naar eten. Doet lang over zijn bordje, maar proeft aandachtig en sluit af met een constatering. ‘Dit smaakt naar hout.’ Of: ‘Mamma kan schilderen, maar tante Peer (dat ben ik, MdM) kan koken.’ Zo’n compliment is aan mij wel besteed. Eerlijk gezegd had ik de meeste gangen uit het kookboek van groentegod Alain Passard gejat. Worteltjes gekookt in sinaasappelsap met gekonfijte citroenen en sesam, welk kind eet dat nou niet? Op zoek naar meer lof was tante Peer niet meer te stoppen. Het werd een spannend experiment. De smaakpapillen van kinderen zijn niet te vergelijken met de onze. Het hele weekend heb ik de kleine amuses voorgeschoteld. Gepocheerd kwarteleitje met...