Knoflook in je oren

Een maand na de rest van Nederland, anderhalve week na carnaval en vijf dagen nadat ik voor het laatst met een persoon had gesproken, kreeg ik ook griep. Het persoon was een Limburgs karrenpaard. Geen vrees, u krijgt niet weer, door spuit elf, een recept met paardenvlees voorgeschoteld, maar omdat een mens niet aangestoken kan worden door een paard, vraag ik me af hoelang zo’n virus de tijd neemt om zijn aanval te overwegen. En je bent er ook niet snel vanaf. ‘Met medicijnen zeven dagen, zonder een week,’ leerde ik in Rusland. Toch ben ik juist daar, door zorgzame vrienden en hun moedertjes, met de meest gruwelijke middeltjes ‘behandeld’, in de hoop dit gezegde te tarten. Wodka met rode peper. Knoflookteentjes in je oren. Kuiten inwrijven met honing. Soep van vissenlever en zelfgestookte brandewijn met een kippenvoet. De beker met urine van een sjamaan uit het bos heb ik aan me voorbij laten gaan, zou waarschijnlijk ook niets hebben geholpen. Ach,...