Een lekker stukje planeet

Is er iets te nassen op Mars? Sinds Curiosity, de 4×4 van NASA, op de rode planeet landde, heeft hij ons wat schaduwen, een piramide en een zonsverduistering opgeleverd, maar verder weinig leven in de brouwerij. Nu moet je van dertig meter scharrelen per dag niet te veel verwachten, maar het zou zo leuk zijn als hij wat te eten zou vinden. Als Curiosity tevreden knorrend een truffel opdiepte uit het rode stof. Net als andere robotwagentjes moet hij vóór alles op zoek naar water. Een overblijfsel van water is vorig jaar al gevonden: het mineraal gypsum. Nu nog de rest. Zonder water geen leven. En geen eten. Toch? Eten is een voorwaarde voor leven, maar is leven ook een voorwaarde voor eten?

Het anorganische levert in elk geval weinig eetbaars op. Hoogstens wat mineralen. IJzer, selenium, chroom, zink en magnesium zijn onmisbaar voor onze gezondheid, maar honger stil je er niet mee. Misschien als je het aanvult met wat grondgruis? Indianen in de Andes...