Wie at wat het eerst?

Keukenpoes Nigella Lawson zorgde vorige maand voor irritatie door de Franse keuken af te serveren als een luchtbel van schuimige sausen, opgemaakte borden en ijdele chefs. Nu dacht ik altijd dat we die plofsausjes vooral aan haar moleculair kokende landgenoten te danken hadden, maar mag je de keuken van een heel volk herleiden tot het werk van zijn topchefs? Als ik om half zes door een gemiddeld maatje Nederlands dorp wandel, ruik ik nog steeds gehaktballen in Croma, niet de creaties van Jonnie Boer. Andersom kun je in Frankrijk aan willekeurig welke tafel neerploffen en goed te eten krijgen. Dat risico moet je in Engeland niet nemen. Je kunt over nog zo’n indrukwekkend leger televisiekoks beschikken, aan die willekeurige tafel toont zich de werkelijke virtuositeit van ’s lands keuken.

Maar met een grote bek kom je nou eenmaal ver. We vergeten de marmite, zompige Scotch eggs en melige ontbijtworstjes waar de gewone Brit zich mee vult, en onthouden Gordon...