Nelson Mandela kreeg hem, samen met F.W. de Klerk, en nu dus ook Barack Obama tot zijn eigen, zeer begrijpelijke en ook terechte verbazing: de Nobelprijs voor de Vrede. Er was in iedere geval één iemand die daar geen enkele bedenking bij had.

De altijd lachende oud-aartsbisschop Desmond Tutu. Hij hield hier in Kaapstad eerst een tamelijk formele persconferentie, althans voor zijn doen, maar eindigde met de woorden: ‘Wat ik eigenlijk wil zeggen is: “Yippee”.’
Tutu: ‘De prijs is een beloning voor Obama’s boodschap van hoop.’ Vrij en weinig eerbiedig vertaald: een aanmoedigingsprijs.

Foto: HHFoto: HH

Ik zat vrijdag in een klein maar chic Thais restaurant, toen ik het nieuws over Obama op tv hoorde, en de Engelse vrouw naast mij zei meteen: ‘Oh my god, veel te vroeg.’ Ze keek meteen geschrokken naar mij, en begon me omstandig uit te leggen dat ze op geen enkele manier twijfelde aan de kwaliteiten van de Amerikaanse president. ‘Maar ik ben zo bang, dat deze zware hypotheek het alleen maar...