Er schuilen rauwe oerkrachten in onze natuur, dat lijdt geen twijfel. Toch zal geen weldenkend mens ervoor pleiten geweldplegers, dieven en slavendrijvers tegen betaling hun gang te laten gaan. Dat argument wordt alleen gebruikt bij ‘de mannelijke lust’. Een fascinerende redenatie, vindt Elma Drayer.

Voor de deur van het appartement wacht een magere oude dame, bebrild, gekleed in donkere rok en bleke blouse. Een aantrekkelijke jongeman doet open. Zij tikt hem schalks op de wang, deponeert een briefje van vijftig op de salontafel, trekt haar slipje uit en laat zich achterover vallen op het bed. Waarna hij met zijn gezicht verdwijnt tussen haar dijen.

Even later meldt zich een ronduit onappetijtelijke dame. Dan een zeer knappe, die hem nauwelijks aankijkt. Dan een zeer stevige. En telkens verdwijnt hij met zijn gezicht tussen hun dijen.

Zeker, de jongeman kwijt zich ijverig van zijn taak. Maar na elke sessie, als hij in de badkamer zijn mond staat te spoelen, zie je zijn...