Voor mij was het de week van Rachel Dolezal

Voor mij was het de week van Rachel Dolezal – en dat zegt net zoveel over mij als over haar. Ik begin met de Amerikaanse vrouw, die nog niet dood is, maar over wie ik toch in de verleden tijd moet schrijven. Zij was hoogleraar Africana studies en ook voorzitter van de plaatselijke National Association for the Advancement of Colored People (NAACP), verreweg de meest prestigieuze zwarte organisatie in Amerika. De laatste jaren werd ze een redelijk bekend tv-gezicht, omdat ze namens de Afro-Amerikaanse bevolking sprak over het onrecht van racisme en politiegeweld. Zij was niet alleen een woordvoerder, maar vooral ook zichzelf, namelijk een lichtgekleurde, zelfbewuste Afro-Amerikaanse vrouw. Met een zwarte vader, overtuigend donker, van wie ze graag de foto liet zien. Ook beriep ze zich op een native American achtergrond: als jong meisje zou ze, samen met haar...