Lettergek word ik van dat gekletter.

Zomergeintjes, komkommernieuwtjes, lulkoekjes, die horen een paar weken te duren en vanaf het begin de eerlijke geur van voordegekhouderij te hebben. Toen drie jaar geleden het bericht in de kranten verscheen dat ze in Cambridge ontdekt hadden dat je de letters van een woord niet in de goede volgorde hoefde op te schrijven want die volgorde konden je hersenen zelf wel uitrekenen, heb ik er geen woord over geschreven, want het was duidelijk verzonnen door iemand die niets van letters en lezen wist.

Le Monde nam de moeite alle taalkundigen in Cambridge op te bellen. Ze wisten van niets. Het was dus een grap. Maar helemaal zeker waren de kranten daar toch ook niet van. De tekstjes die bij het eerste bericht als voorbeelden zaten, kón je toch ook ontcijferen. Ik twijfelde tussen razernij en slappe lach. Ik twijfelde ook welk argument over die onzin het krachtigste was.

Het ene argument is het simpele feit dat Engelse woorden veel korter zijn dan...