De vluchtelingencrisis begint een bizarre echokamer van de Europese geschiedenis te worden. Of een spiegelpaleis, vol verwrongen beelden. Alleen valt er hier niets te lachen. Maar misschien wel iets te leren.

Honderden vluchtelingen op het station van Boedapest, die op een trein stappen naar een… kamp. De vluchtelingen die het niet vertrouwen en ‘Geen kamp! Geen kamp!’ roepen. De trein die dichtblijft en de inzittenden die geen water krijgen. De trein die nu nog altijd stilstaat. Ik weet het, heeft niks te maken met hoe de Hongaarse Joden in 1944 werden afgevoerd. Maar toch, een bizarre echo is het wel. Het is een beeld waarvan je dacht dat Europa het achter zich had gelaten.

Of dit: Tsjechische agenten die nummers op de armen van vluchtelingen schrijven.

Of dit: Hongarije dat een hek aan de grens met Servië bouwt en de Hongaarse president Victor Orbán die doodleuk verklaart dat de vluchtelingencrisis ‘geen Europees, maar een Duits probleem’ is. Natuurlijk, staat helemaal los...