Roman

Als je na zes pagina’s al één militaire controle en twee mysterieuze vrouwen kunt turven, en één arts die experimenteert met radioactieve straling, weet je: dit gaat waarschijnlijk geen saai verhaal worden. Dat de arts en de mysterieuze vrouwen ook nog uit de Oekraïne komen, is meer een soort toegift.

In 1998 debuteerde Frans Kingma met De cyclus van het mes, een verhalenbundel. Spiegellevens is zijn romandebuut. Het goede nieuws is: Spiegellevens is inderdaad nergens saai. Dat komt niet door de personages. Die zijn alledaagser dan de eerste pagina’s doen vermoeden, ook al laat Kingma direct merken dat ze een hoop ellende hebben meegemaakt. Tot de laatste pagina houdt hij belangrijke informatie achter – vaak net de verkeerde informatie. Dat is het slechte nieuws.

Kingma’s manier van vertellen roept constant vragen op. Idealiter zijn dat vragen als: wat is er gebeurd? En: wat gaat er gebeuren? Nu denk je vooral: wie is er eigenlijk aan het woord? In welk Oostblokland...