Peanuts-tekenaar Charles Schulz

Toe maar, zegt Lucy Van Pelt. Ik hou de bal vast en jij trapt hem weg. Nee, zegt Charlie Brown, want jij trekt de bal toch weer op het laatst weg. Nee, zegt Lucy, dit keer niet…

Maar wel dus. Lucy trekt altijd de bal weg.

In 1952 gebruikte Charles Schulz dit gegeven voor het eerst en hij bleef het tot 1999 eindeloos herhalen. Ondanks het voorspelbare einde wordt de grap nooit saai. Dat is het grote geheim van een goede strip: hoe kan er elke dag hetzelfde gebeuren en hoe kunnen personages telkens naar hetzelfde onbereikbare blijven streven zonder dat het gaat vervelen? De vlieger van Charlie Brown komt altijd in de boom terecht en hij is eeuwig neerslachtig. Charlie Brown wil vijftig jaar lang maar één ding: gelukkig worden. En misschien, als het kan, leuk gevonden worden, gewaardeerd, bemind en de beste zijn. Net als zijn schepper. Die was in zijn vak zeker de beste. Zonder Peanuts hadden krantenstrips er nooit zo uitgezien als nu.

Vroegwijze...