Essays over fotografie

Er bestaat een verschil tussen woord- en beeldmensen – dat weet iedere krantenmedewerker. De woordmensen – journalisten, redacteuren, koppenmakers – zou je met enige goede wil het brein van de redactie kunnen noemen. De beeldmensen – fotoredacteuren, vormgevers – vormen het hart. Dat hoofd en hart tot in het einde der tijden tot elkaar veroordeeld zijn, behoeft geen toelichting. Dat dit nogal eens voor strubbelingen zorgt evenmin.

Philip Gefter, van wie onlangs de essaybundel Photography after Frank verscheen, kun je een journalistieke hermafrodiet noemen, hij is woord én beeldmens ineen. Gefter was zeven jaar chef van de fotoredactie van The New York Times, dagelijks verantwoordelijk voor het beeld in de krant. Daarnaast schreef hij talloze recensies en essays over fotografie.

Die ervaring levert interessante kijkjes achter de schermen op. Over de kunst van het schrijven van een fotobijschrift, een zwaar onderschat metier, zo blijkt. Of over de waarde van...