Willy Mays
Paul Auster wordt geïnterviewd in de woonkamer van zijn huis, waar hij onder andere een mooi verhaal vertelt over hoe hij schrijver is geworden. Als klein jongetje ontmoette hij zijn grote held, honkbalspeler Willy Mays. Dolgelukkig vroeg hij zijn idool om een krabbeltje, maar: hij had geen pen bij zich. ‘Sorry, kid’ zei Mays. De handtekening ging niet door, en de teleurgestelde kleine Paul besloot nooit meer de deur uit te gaan zonder pen. Dat was het begin van zijn grote schrijverschap.

Bekijk het interview hier.

John Coetzee
Paul Auster en John Coetzee, goede vrienden en beiden zelfverklaard technofoob, lezen voor uit hun correspondentie. Auster vertelt hoe hij door puur toeval de bejaarde acteur Charles Heston maar tegen het lijf bleef lopen. Coetzee praat over hoe een remise in een schaakspel tegen een onbekende Duitser op een schip hem wekenlang bleef kwellen, waar hij een levenslange afkeer aan competitie in het algemeen heeft overgehouden.