Het is zomer 2008 wanneer groepscommandant Dennis van der Kraats met zijn eenheid de weg van Kandahar naar Tarin Kowt aflegt. De mannen hebben de taak de net aangekomen Franse troepen te begeleiden. De groep is onrustig: in de vallei waar ze doorheen moeten, zijn ze een paar weken geleden nog in een hinderlaag gereden en hebben ze vijfeneenhalf uur lang voor hun leven moeten vechten. Van der Kraats wil er zo snel mogelijk doorheen. ‘Ik was geïrriteerd. Het duurde allemaal langer dan we van tevoren hadden bedacht. En ik maakte me zorgen.’
‘En, nog iemand doodgeschoten?’ De morele wonden van Nederlandse veteranen
Militairen doen vaak pijnlijke kennis op over de wereld – en over zichzelf. Het leidt tot grote schuldgevoelens en morele verwondingen. Vandaag is het Nederlandse Veteranendag, hoog tijd om na te denken of we die schuldgevoelens moeten zien als psychische aandoening of als inherent aan oorlog voeren.