Van zo’n bende sluipschutters wilde Job Cohen niet langer het boegbeeld zijn

Toen hij net van de Stopera naar het Binnenhof was overgestapt, kwam ik Job Cohen tegen. We kennen elkaar uit de jaren negentig toen hij staatssecretaris van Onderwijs was, en later van Justitie. Wat was er in zijn afwezigheid veel veranderd in Den Haag, merkte Cohen op. Er waren nog steeds honderdvijftig Kamerleden, maar veel meer journalisten dan in zijn tijd als bewindsman. Ze gedroegen zich ook een stuk assertiever.

Het had hem verwonderd dat een cameraploeg zonder kloppen zijn werkvertrek was binnengestormd om meteen te beginnen met filmen. Hij vond dat niet van fatsoen getuigen. Het verhaal verbaasde me eerlijk gezegd: zo iets zou een cameraploeg toch nooit doen? Ik checkte het bij de fractieleiders van andere partijen en die bevestigden het bestaan van dat soort overvaljournalistiek. Maar ze vonden het raar dat Cohen dat raar vond. Tussen 2001, toen hij burgemeester werd, en nu was de...