Gekrompen verhalen

In Leiden kwam iemand met een priemende vinger op mij af. Moet ik, zei hij, mijn dierbare delen Tsjechov uit de Russische bibliotheek vervangen door de nieuwe vertalingen ? Ik zal die vraag, zei ik, binnenkort in VN beantwoorden.

Het antwoord: ja. Omdat merkwaardigerwijs alle verhalen met zo’n tien procent gekrompen zijn. Twee voorbeelden: het verhaal ‘In een landhuis’ telt tien bladzijden in deel vier van de oude vertaling (ov) en negen bladzijden in deel vijf van de nieuwe vertaling (nv). ‘Drie jaren’, 101 pagina’s in de ov, telt 87 pagina’s in de nv.

Aanvankelijk dacht ik dat al die verhalen, juist omdat ze zo consistent tien procent gekrompen zijn, in de nieuwe vertaling iets anders gezet zijn, waardoor er meer woorden op een pagina staan. Maar in beide uitgaven telt elke bladzijde achtendertig regels, en gemiddeld genomen ook even veel woorden. In het verhaal ‘Mijn leven’, dat maar liefst kromp van 107 tot 92 pagina’s, heb ik van twee...