Reportage / Klimaatverandering treft Alaska

Augustus 2005. Het vliegveld van Shishmaref is niet meer dan een strip. Een paar honderd meter verder ligt als een stip in het niets de nederzetting: honderdvijftig houten huisjes en een kerk. Door het raampje van het propellervliegtuigje waarin ik samen met een Inupiaq met een blauw oog, post voor Shishmaref en vele dozen Campbell-soep naar het eiland vlak onder de poolcirkel ben gevlogen, zie ik een vrouw. Ze draagt een dikke jas en een bontmuts, haar gelaatstrekken zijn onzichtbaar achter een fel oranje skibril. Ze zit op een Honda quad, een soort brommer op vier wielen. Verder is er geen levend wezen te bekennen. Als ik het trapje afdaal, snijdt een straffe wind me de adem af. Rond nul graden Celsius schat ik; vreemd gevoel voor eind augustus. In de verte klinkt geblaf en gejank van poolhonden.

Als de vrouw alles in haar aanhanger heeft geladen, geeft zij mij een lift. We hobbelen over een zandpad. Het valt me op dat er nauwelijks...