Een maand geleden was de vraag nog: wie zal er winnen? En nu is het meer de vraag wie zo gek is om de volgende president van de failliete Verenigde Staten te willen worden.

Ik zag deze week een tv-documentaire over de Amerikaanse komiek Richard Pryor – de man die in alles het tegendeel was van Obama. Pryors levenstaak bestond eruit blanke Amerikanen te provoceren. Hij deed dat door om de andere zin het woord nigger in de mond te nemen, het verboden ‘N-woord’ voor blanken, en uitgebreid over zijn cokeverslaving te verhalen. Dat klinkt als één groot shock and awe-programma, maar belangrijker was de ontroerende en naakte kant, die Pryor ook bezat en die hij net zo ongenadig aan zijn publiek liet zien.

Dit is nog steeds mijn lievelingsgrapje: Pryor tuurt secondenlang enigszins gepijnigd de zaal in, en doet dan zijn grote bekentenis: ‘Ik ben zwart.’ Verwarring in de zaal, vertel ons iets nieuws. En dan vervolgt Pryor, met die scheve, jongensachtige glimlach van hem:...