Interview Joris van den Berg

‘Ik had een broertje, Johan, die Johnny werd genoemd. Hij is in 1930 gestorven. Hij was zeven jaar oud. Een dienstmeisje bracht hem naar school. Hij rukte zich van haar los, stak de straat over en werd overreden door een vrachtwagen. Hij werd naar het Juliana Ziekenhuis gebracht. Mijn moeder, die was gewaarschuwd, holde erheen. Zij arriveerde op het moment dat hij op een brancard werd binnengebracht, zijn schooltasje op de deken, en ze hoorde een dokter zeggen: “O, die is dood”. De klap kwam dubbelhard aan. Ik begrijp niet dat zij altijd met dat dienstmeisje bevriend is gebleven.

Twee jaar later werd ik geboren, in datzelfde ziekenhuis. De huisarts, dokter De Groot, hield mij triomfantelijk omhoog en zei: “Het is een jongen.” Hij wist dat mijn ouders een nieuwe Johnny wilden. Ik kreeg dan ook dezelfde naam als mijn broertje: ik was de andere Johnny. Ik heb later van psychiaters die mij behandelden gehoord dat het geen gunstige uitwerking op je...