Literatuur is moeilijk doen, dat lijkt me een sluitende definitie. Neem een verhaal dat je binnen een minuut in voor iedereen begrijpelijke taal kunt vertellen, en maak het vervolgens nodeloos lang en ingewikkeld: schroef je spreektaal op tot bloemrijke boekentaal, en vertel het verhaal niet gewoon van voren naar achteren, nee, je begint in het midden of vertelt het achterstevoren. Nu heb je literatuur. Is je verhaal erop vooruitgegaan, dan heb je goede literatuur; vindt de lezer of toehoorder het oorspronkelijke verhaal toch boeiender, dan heb je veel moeite voor niets gedaan.

De kunstgrepen die de literaire tekst van het dagelijks taalgebruik onderscheiden (de Rus Viktor Sjklovski definieerde het kunstwerk als de ‘som der kunstgrepen’) zijn niet altijd even opvallend. Parlando-poëzie bijvoorbeeld is in spreektaal geschreven – die in werkelijkheid natuurlijk gestileerde spreektaal is. Veel romans vertellen een verhaal schijnbaar rechttoe, rechtaan – maar als je je...