Interview Semra Çelebi

Vijf jaar geleden ontmoette ik haar. Ze stond in de hal van het stadhuis in Amersfoort na afloop van een debat over de islam. Wat haar betreft had de discussie wel wat feller gemogen. De autochtonen in de zaal hadden geopperd om gezellige, gemengde kookclubjes te organiseren, terwijl Semra het juist wilde hebben over de angst die ze overal bespeurde. Semra viel op: ze was gekleed in een wijde lange rok, om haar hoofd een kingsize lichtroze hoofddoek. Een hippe, eigengereide moslima die heftig gesticulerend vertelde wat ze op haar hart had.

Aan het eind van de avond nam ze de bus naar haar woonplaats Barneveld, waar ze was geboren en getogen. Semra Çelebi, toen vierentwintig, kwam uit een gezin met vier kinderen, twee jongens en twee meisjes. Haar vader had na zijn komst uit Turkije als vrachtwagenchauffeur gewerkt en haar moeder was huisvrouw. Een hecht gezin waarbinnen de islam een grote rol speelde; haar vader was jarenlang voorzitter van de Barneveldse...