17-01-2009
Door Majeda Al Saqqa

27 december 2008
Ik had al een sterk voorgevoel dat de Israëli’s zouden aanvallen tijdens de kerstvakantie. Maar dat het zo erg zou zijn? Om elf uur ’s ochtends leek het alsof Khan Younis getroffen werd door een aardbeving, met geluiden die ik nog nooit had gehoord. Ik rende de trappen af om de kinderen op te halen van school en crèche. Mijn neefje van zes was al thuis. De andere twee stonden bij de schooldeur te wachten.

Ze waren bang, hadden het over het lawaai waarvan ze niets begrepen. Wael, mijn neefje van vier, snapte er helemaal niets van. Hij wist niet eens dat er een land bestond dat Israël heet. Nu weet hij het wel. En ze weten het allemaal. We verzamelen ons in de tuin. De laatste keer dat de Israëli’s aanvielen, sprongen de ruiten en raakten deuren ontwricht door de kracht van de explosies. Deze keer zijn de bombardementen nog heviger. Het lijkt het beste om tijdens de aanvallen gewoon buiten te blijven. Het geluid van de...