Non-fictie / Julian Barnes’ rouwliteratuur

Brits ingehoudener dan Ju­lian Barnes’ rouwliteratuur Hoog­teverschillen (Levels of Life) kan niet. Zozeer dat hij de naam van zijn in 2008 aan een hersentumor overleden vrouw, de literair agente Pat Kavanagh, niet eens prijsgeeft in het boek. Goed, het is aan ‘Pat’ opgedragen, maar dat deed hij vaker met zijn boeken. Pas in het laatste van de drie delen gaat het over hen – vrijwel losgezongen van autobiografische levensfeiten.

Zoveel is duidelijk: Barnes kiest niet de conventionele weg van de rouwliteratuur door hun geschiedenis op te tekenen, van het begin tot het doffe einde – bij wijze van persoonlijk monument dat de vergetelheid moet keren. Barnes is bij uitstek een denkende schrijver, en die kracht wendt hij in Hoogteverschillen aan om het wezen van zijn verdriet te doorgronden. Met alle middelen die hem daarbij van dienst zijn: zijn historische kennis, zijn talent om fictie te schrijven, zijn geestkracht.

Dertig jaren...