Als professor wist Uri Rosenthal alles van crisis­management. De praktijk blijkt weerbarstig. ‘Hij is niet van de snelle dingen.’

Op het ministerie van Binnenlandse Zaken wordt koortsachtig overlegd. Aan de ovale tafel zit Ivo Opstelten, links naast hem de premier. Het tafelblad is bezaaid met documenten, in de hoek staat een televisie aan voor het laatste nieuws. De telefoon rinkelt. Het is de premier van IJsland. ‘Ik verzoek u met klem om zo snel mogelijk met een politieke oplossing te komen.’ Weer telefoon. De Chinese president eist onmiddellijke uitlevering. Opstelten wist het zweet van zijn voorhoofd en kijkt op zijn horloge. ‘De beslissing tot uitlevering wordt al dan niet genomen,’ bast Opstelten tegen het hoofd van de Rijks­voorlichtingsdienst. Zo meteen zal hij een persconferentie geven.

Even later schuift ook Uri Rosenthal aan. Af en toe maakt hij een aantekening met zijn vulpen. Van achter zijn getinte brillenglazen kijkt hij Opstelten vorsend aan....