Essay / Lezen of niet?

Hebben wij verkeerd of vergeefs geleefd als we de half miljoen woorden in Ulysses van James Joyce (1882-1941) niet op een of andere manier tot ons hebben genomen? Vroeger dacht ik van wel. Een jaar of twintig was ik, student Nederlands. Dat is ook de beste tijd om zoiets te denken en te doen. Hoe ouder je wordt, hoe minder prangend de behoefte aan zulke quasiverplichte literaire strafexercities.

Het gerucht rond Ulysses begon al op de middelbare school. Niet dat iemand daar dat boek gelezen had, maar het verhaal ging dat een geniale eindexaminandus uit een ouder jaar Ulysses ongelezen op zijn lijst had gezet. Een briljante greep want de kans dat de docent dat boek gelezen had, was te verwaarlozen. Overigens ging over hetzelfde genie het gerucht dat hij een onbestaand boek voor zijn lijst Nederlands had opgevoerd, wat het geheel een zowel formidabeler als onwaarschijnlijker glans gaf. Hoe dan ook, Ulysses, dat was topsport.

Stukgelezen

Ikzelf was er wat later...