Portret Doorbrekers (2)

‘Kerst vorig jaar zat ik me in een huisje in Zuid-Frankrijk stierlijk te vervelen. Ik had maar één boek bij me: een bundel essays van Bertrand Russell, mijn favoriete filosoof, vanwege zijn humanisme en zijn pragmatisme. Bij mooie passa­ges plakte ik gele stickers.

Aan de hand van die quotes van Russell heb ik toen, om iets te doen te hebben, een ­businessplan samengesteld van honderd zeer chaotische pagina’s. Zo ontstond het idee om met een redactie van vijfen­dertig briljante en hardwerkende mensen een ­gratis kwaliteitskrant te maken die echt nieuws brengt – in mijn ogen het enige ­bestaansrecht van een krant. De Nederlandse dagbladen lijken dat te zijn vergeten.

Ik had me toen ik in dienst van de uitgever van Metro langs de Europese edities van die krant reisde, altijd afgevraagd: als de adverteerders alles betalen, waarom zou je dan een lelijk en dommig product maken? Adverteerders staan óók liever in een goeie krant. En de lezer heb je...