Een sociaal bewogen eenling

Max Lerk, op 9 maart op eenentachtigjarige leeftijd overleden, was een enthousiast en gewaardeerd hoofd-opleidingen van een kunstmestfabriek, maar scheen nog meer voldoening te beleven aan zijn werk als vrijwilliger voor Unicef, vakbondsbestuurder, tuinier, dichter, schrijver, bladenmaker, kunstschilder, etser, vorser naar familiestambomen en verzamelaar van postzegels. Met het verzamelen van sigarenbandjes was hij na zijn jonge jaren gestopt, maar als postzegelverzamelaar had hij niet alleen prijzen gewonnen, voordrachten gehouden en artikelen geschreven, maar ook nieuwe verzamelgebieden ontgonnen. Zoals zijn boek De postgeschiedenis van Maarsbergen, dat bijna af is. Het is een sociaal-economische geschiedenis van zijn (voormalige) woonplaats aan de hand van poststukken, stempels, postzegels en enveloppen. Ze vertellen veel over groei en bloei, wel en wee van het dorp. Max was een sociaal bewogen man, zette zich in voor lokale en regionale verenigingen,...