Margriet de Moor toont opnieuw haar fundamenteel amorele, lichtzinnige blik op de wereld, die samengaat met een diep menselijk begrip.

Rotterdam, jaren vijftig. Een man (Gustaaf), een vrouw (Atie), vier zonen: een gelukkig gezin. Er komt een jongere vrouw (Marina) bij inwonen. Dat leidt, terloops, tot overspel. En uiteindelijk tot zwangerschap bij Marina; echtscheiding van Gustaaf en Atie; een nieuw gezin: Gustaaf, Marina en hun dochtertje. De immense liefde van Atie voor Gustaaf slaat om in verterende haat. Tot zover zijn dat ingrediënten van een maar al te voorstelbaar menselijk drama. Maar vintage Margriet de Moor is de aanvankelijke acceptatie en berusting door Atie van de huwelijksontwrichtende situatie. Van hetzelfde laken een pak: Luuk, een van de zonen, ziet zijn vader in flagranti met Marina. Hij laat het daarbij en de echtbrekers beginnen er evenmin over. De Moor schetst in Mélodie d’amour een wereld die zich niet aan de richtlijnen van Dr. Phil houdt. De lucht...