Heiligenleven van Martin Ros

In zijn bijdrage aan Martin Ros vijftig jaar op wacht vraagt Robert Lemm zich af waarom Martin Ros, voormalig uitgever en radio-spraakwaterval, nooit eens officieel in het zonnetje is gezet. Hij oppert dat de hokjesgeest in Nederland daaraan debet is. Ros houdt te veel van anti-linkse schrijvers, schrijft zelf boeken die niet ressorteren onder de Literatuur en ook niet onder de Wetenschap, is te veel autodidact.

Ros is inderdaad een ongrijpbare figuur, iets tussen geleerde en charlatan in. Zijn vreemde belangstellingen, voor collabo’s, erotomanen, negerinnen, de wielrennerij, gestigmatiseerde vrouwen en bevindelijke rechtzinnigen dragen niet bij tot een onomstreden positie.

Om dat recht te zetten dit feestboek, dat wel wat weg heeft van een hagiografie, want ondanks wat kritische nootjes hier en daar is Ros in dit boek, dat uitgegeven werd door de uitgeverij waarmee hij zichzelf de laatste jaren verbonden heeft, toch de held. Van de boekenberg...