Fotodocument / Gevangenenportretten

Eén stap is hij van het aardse paradijs verwijderd. Maar zijn gezicht staat gekweld: onzeker kijkt hij vanuit zijn ooghoeken, als een schuwe hond. Uit zijn lichaamshouding spreekt onmacht: een hangende schouder, een gebalde vuist vol woede.

We zijn hier dan ook niet in een tropisch vakantieoord of een vrolijke fotostudio, maar in de bezoekruimte van een Amerikaanse gevangenis. De gedetineerde poseert voor het geschilderde zeelandschap op de muur die hem van de maatschappij scheidt. Met veel fantasie kan hij de golven horen razen, de zoutkristallen op zijn huid voelen branden. Maar een minuut later zit hij weer alleen in zijn cel van twee bij twee. Dan tuurt hij naar het fotoportretje dat zojuist geschoten is. Er blijft veel te dromen over.

Penvriendprojecten

Zelf foto’s maken is in Amerikaanse gevangenissen verboden. Professionele portretfoto’s vormen voor 2,3 miljoen gedetineerden dus de enige mogelijkheid om zichzelf op beeld te krijgen, vaak...