De verkeerde oorlog op het verkeerde moment, oordeelde historicus Tony Judt in de New York Times van 20 oktober 2002, vijf maanden voordat Bush de aanval op Irak opende. Maar in zijn werkkamer aan het New Yorkse Washington Square geeft hij het ruiterlijk toe. ‘In Washington luistert niemand naar me. Ik schrijf vooral voor mensen uit eigen kring.’

De tanende invloed van de publieke intellectueel in het politieke strijdgewoel is een van de thema’s van Judts onlangs verschenen boek Postwar, een geschiedenis van het Europa van na 1945. Niemand is zo goed toegerust als Judt om de onmogelijke klus te klaren zoveel landen en zo’n lange periode te omvatten in een magistrale synthese, jubelde The New York Review of Books, waarin Judt ook geregeld publiceert. Alleen het conservatieve blad Commentary vond dat Judt op menig punt oordelen geeft ‘die ver afliggen van enige vorm van rationele lezing van de gebeurtenissen’.

Judt, een Engelsman in New York, heeft zijn roots in het...