Robert Oey is filmmaker. Onlangs ging zijn documentaire ‘Gesneuveld’ in première.

Staat de tijd weleens stil?
‘De afgelopen twee jaar was ik vaak bij het cameraverhuurbedrijf Camalot te vinden, en daar kwam ik tot stilstand.

Want je kunt je daar volledig verliezen in techniek; in schroefjes, in lenzen, in een statief. Het is er heel puur, daar komen de jongens die nooit van hun Meccano-doos-periode zijn afgekomen. Een veilige haven, waar de tijd stilstaat. En een plek die ervoor zorgt dat ik kan relativeren. In een grote loods hangt aan een wand wie waar mee bezig is: cameraman P. maakt een reclame voor maandverband, cameraman B. werkt aan een reclame voor Amstelbier en daar ergens tussenin stond dan: “Robert Oey – iets met doden”. Dat maakt je nederig, je eigen werk bevindt zich ineens tussen een reeks van andere producties.’

Heeft u een vaste dagindeling?
‘Nee. De dagen zijn voor mij elke keer een worsteling met mijn gebrek aan discipline. Mijn vlucht­gedrag uit...