Hafid Bouazza (42). Schrijver. Onlangs verscheen zijn bloemlezing ‘Niets dan zonde’.

Hoe was uw kindertijd?

‘Mijn kindertijd in Marokko was levendig, vrolijk, chaotisch. Op mijn zevende kwam ik in Nederland en dat is beslissend geweest. Het wonderland van stromend water, elektriciteit, televisie, strips, tekenfilms, speelfilms en video heeft mijn ontvankelijkheid voor indrukken alleen maar goed gedaan. Tegelijkertijd was het opgroeien in een groot gezin met zeven kinderen geen genoegen. Ik kreeg en krijg vaak te horen dat het ‘gezellig’ zou zijn, zo’n groot gezin, maar niets is minder waar, wat mij betreft. De familie als instituut vind ik onderdrukkend en beperkend. De behoefte aan afzondering die tijdens mijn puberteit opkwam, werd niet bevredigd en ik heb er hard en lang voor moeten vechten om mij die eigen te maken. Afzondering gaat gepaard met een grote mate van vrijheid. Ik zie het als noodzakelijk en zal mijn strijd erom nooit opgeven.’

Hoe deelt u uw dag in?

‘Lang had...