Het tweede seizoen van In Therapie is ruim drie weken bezig en het blijft een mooie opzet voor een dramaserie. Elke doordeweekse avond tegen elven kunnen tv-kijkers een intiem gesprek bijwonen tussen een therapeut en een cliënt met een dringende hulpvraag. Rustige televisie is het, die stelling neemt tegen de misvatting dat conflicten tussen mensen met één instantsessie (een verzoeningsdiner, een ontmoeting tussen dader en slachtoffer of het nieuwste snufje uit Amerika: een onthullend groepsspel rondom een streep op de vloer) zijn op te lossen. In Therapie geeft niet alleen inzicht in de complexe patronen die ons dagelijkse handelen sturen, maar toont ook de weerstand die we hebben tegen al teveel inzicht: de eigenwijze tegengedachten die de cliënten in de strijd gooien, hun onredelijke boosheid op de verkeerde figuren, hun halsstarrige vastklampen aan foute aannames.

Het eerste seizoen dat vorig jaar werd uitgezonden, was zo goed dat het alle twijfel wegvaagde over de zin van...