Theater

Er is geen betere plek om het over leegte te hebben dan het theater. In Winterverblijf van Lotte van den Berg kijken acteurs en musici samen met het publiek naar een leeg schouwburgtoneel. We luisteren naar een bandopname van de afscheidswoorden van de geliefde poppenspeler Jozef van den Berg die het theater plotseling verruilde voor een kluizenaarsbestaan in naam van God. Het ongeloof van zijn publiek is voor Van den Berg het bewijs voor zijn stelling dat theater nooit de werkelijkheid kan laten zien. Zijn dochter Lotte neemt de handschoen op, en probeert haar vader in Winterverblijf antwoord te geven.

Het resultaat is een minimalistische voorstelling waarin het wegzetten van een stoel even belangrijk is als het opzeggen van een gedicht.

Marlies Heuer komt telkens met een dienblad op, alsof ze een theeceremonie wil beginnen, maar het blad met de kopjes glijdt steeds uit haar handen. Een in zichzelf gekeerde zangeres laat Mongoolse boventonen zoemen, een ander zingt...