Een vriend kwam bij me op bezoek, en na het eerste glaasje wijn zei hij: ‘Balkenende heeft zijn eer verloren.’ Hij was niet dronken, of anderszins ontoerekeningsvatbaar. Ik zat nog aan de thee en wilde net aan de wijn beginnen, maar struikelde over dat woord ‘eer’. Want volgens mij is dat niet zo’n geschikt begrip als het om politiek gaat. Het draait daar altijd om inschattingen en afwegingen die wel of niet uitkomen, wel of niet het gelijk aan hun kant krijgen. Enfin, dat werd nog een heel gesprek, waarin wij, anders dan de Kamer, open en zonder ruggespraak konden oordelen, want die fractiediscipline, die zat er bij ons niet in.

Ik hoorde mijzelf steeds maar weer Balkenende verdedigen, en ik dacht, laat ik dat nu ook eens doen in mijn eigen blad, dat nooit overloopt van begrip voor de premier.

Onderzoeker Davids vond de reactie van Balkenende op zijn uitputtende Irak-rapport niet ‘zuiver’, omdat Balkenende meende daarin een volkenrechtelijke uitzondering te kunnen lezen (Van...