08-12-2007
Ko Colijn

Een van de merkwaardigste onderdelen die een student in de Internationale Betrekkingen vroeger kreeg voorgeschoteld, was het vak ‘inhoudsanalyse’. Dan kreeg je een stuk beleidstekst waarin je moest tellen hoe vaak bepaalde begrippen voorkwamen. Met een beetje gegoochel concludeerde je na zo’n exercitie dan of zo’n stuk veel verschilde van vroegere teksten, en hoeveel graden de koers was verlegd. Het wekte mijn argwaan, want zonder gezond verstand leidde het natuurlijk tot niets. Voor de onnozele woordenteller maakt het niet uit of er tien keer ‘oorlog’ of ‘geen oorlog’ in een tekst staat, voor de verstandige onderzoeker ging het natuurlijk om het woordje ‘geen’.

Het wonderlijke was dat het gezonde verstand in grote lappen tekst niet zo’n rol meer leek te spelen; de woordenteller bracht uiteindelijk de boodschap van zo’n stuk toch wel aan het licht. Alsof hij ondanks alles de verborgen bedoeling wist te onthullen.

Twee jaar geleden...