Syrische dichter over de Arabische lente

Noem het een voorbeeld van hoe oorlog de mens kan ontregelen: een dichter publiceert een bundel politieke opstellen. Die dichter, Adonis, geldt als de grootste levende dichter in de Arabische taal, overal waar hij gaat fluistert men over de Nobelprijs. Zijn bundel heet Printemps Arabes, religion et revolution (Arabische lentes, religie en revolutie). De stukken in de bundel zijn vertaald maar het geheel verschijnt niet in het Arabisch, alleen in het Frans. Adonis (een pseudoniem) werd in 1930 geboren in Syrië maar woont al dertig jaar in Parijs. De ‘Nietszche van het oosten’, die God vele malen heeft doodverklaard en die kernachtig beargumenteert waarom religie en democratie onverenigbaar zijn, zou zijn leven in de Arabische wereld niet zeker zijn.

Een nieuw uitzicht

Als een oude dichter zich uitspreekt over een prille revolutie (of revoluties), hoop je dat hij de feiten een beetje zal laten zingen, dat hij de spijker van de kille...