Aan het begin van het jaar moeten we natuurlijk zoveel mogelijk voorspellen. Professionele analisten leggen het daarbij steevast af tegen koffiedikkijkende bavianen.

In de hausse aan nieuwjaarslijstjes zijn de deskundige vingers gauw gebrand.

Professionele beursanalisten leggen het steevast af tegen koffiedikkijkende bavianen, Griekenland is in 2015 niet uit de euro gegooid en Poetin heeft zich toch nog maar niet aan Odessa vergrepen: waarom je goede naam op het spel zetten met voorspellingen die, als ze al uitkomen, ook voor de helft nog eens meer aan geluk dan aan wijsheid kunnen worden toegeschreven?

Daar is alweer iets op gevonden. In de financiële wereld vindt men, wijs geworden door de crisis van 2008, het onwaarschijnlijke zó belangrijk dat er ondanks alles een speciale tak van voorspellen is ontwikkeld, die van de tail risks. Zeg maar de risico’s die buiten de kristallen bol liggen, de dingen die normaal gesproken de moeite van het bedenken niet waard zijn.

Ik zat zelf...