Pop

Het gaat te ver om te zeggen dat ik een hartstochtelijk liefhebber ben van de kroegen die men aantreft op vliegvelden, maar fascinerend vind ik ze zeker. Dat zit in van alles: de belachelijke prijzen, de altijd gehaaste bezoekers, de meestal ontzettend chagrijnige serveersters en het vreselijke interieur bijvoorbeeld. Maar het boeiendst blijft natuurlijk de muziek. Ik kan me niet voorstellen dat het personeel van de vliegveldkroeg iemand een plezier denkt te doen met de muziek. Nee, de muziek is een martelwerktuig. Als zodanig werkt ze, weten de meeste mensen, buitengewoon efficiënt. Waterboarding is er niets bij. In een vliegveldkroeg die ik recent bezocht, stond een cd van Céline Dion op repeat. Niets zo storend als een cd op repeat in een openbare gelegenheid waar drank vloeit. Als je een beetje stevig bestelt, denk je steevast dat het aan jezelf ligt. Komt daar ‘Everybody Hurts’ van R.E.M. wéér voorbij, of verbeeld ik het me nu? In dit geval hielp het enorm dat ik me...