<div class="wpg-element paragraph">
<p>Zwartkijkers beweren, ook in Nederland: de geschiedenis herhaalt zich. Ze denken dan aan Geert Wilders en de inmiddels handgetelde 1,5 miljoen mensen die op hem stemden, en zien de jaren dertig herleven. Maar in zekere zin is dat nog een optimistische visie: de clou van de geschiedenis lijkt me nu juist dat zich telkens weer iets nieuws aandient, iets wat niemand nog had voorzien, laat staan dat er al effectieve tegenmaatregelen waren bedacht.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>In Suriname lijkt de geschiedenis zich sneller te herhalen dan waar dan ook: de huidige president Bouterse, op 21 augustus beëdigd, is dezelfde persoon die in 1980 aan het hoofd stond van de sergeantencoup, en nu nog steeds geldt als hoofdverdachte van de decembermoorden (1982) en die in Moiwana (1986); hij is de man die de grondwet buiten werking stelde, de staat van beleg afkondigde en de Surinamers dwong te leven volgens een avondklok. Een avondklok in de tropen: die enige niet-zweterige uren werden de Surinamers ook nog ontnomen.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Afijn, de man is op democratische wijze weer tot president gekozen, en als buitenstaander ben je geneigd het tweede cliché ook maar meteen door te strepen: dat men van de geschiedenis leert.<br />Wat Bouterse heel goed beheerst, is het volksmennen: hij maakt grapjes in het Sranan, schuwt daarbij de platvloerse en seksueel getinte grol niet, en maakt zo duidelijk dat-ie een heel gewone jongen is gebleven; een jongen van de straat, nu toevallig president van de Staat.</p>
<p>Ik ken de verklaringen, waarin nog eens wordt uitgelegd hoe jong de bevolking van Suriname is; de stemmers die eind jaren tachtig werden geboren, hebben de ellende niet zelf meegemaakt en nemen het de meervoudige couppleger dus niet kwalijk. Het klopt dat er in het onderwijs nauwelijks aandacht is geweest voor de recente Surinaamse geschiedenis, maar je moet wel heel lang in een kelder hebben geleefd wil je nooit van de decembermoorden hebben gehoord. Het is toch een beetje of Mussert in 1960 massaal werd herkozen.</p>
<p>Eerlijk gezegd denk ik dat de meeste mensen dondersgoed weten wat er zo ongeveer gebeurd is, en dat ze het wel lekker vinden, zo&#8217;n man die tot moorden in staat is en niet bang om zeer vuile handen te maken. Echt een leider: hij deinst niet terug bij een plas bloed.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph-quote">
<blockquote>
<p>&#8211; Het is toch een beetje of Mussert in 1960 massaal werd herkozen</p>
</blockquote>
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Die aantrekkingskracht is voor de redelijken onder ons bijna onvoorstelbaar omdat de ergste gruwelen juist worden omgetoverd tot wapenfeiten, die onderhuids de man tot eer strekken.<br />Ondertussen is het huidige Suriname onder Bouterse niet vergelijkbaar met de donkere jaren tachtig. Dat kan nog komen, want de foute mannengeur hangt er als een parfum in de stad. Ik merkte dat ik in het openbaar telkens werd aangestoten door mijn Surinaamse man. Dan zei ik: &#8216;Moet je zien, allemaal NDP-vlaggen&#8217; (de partij van Bouterse) en dan zat achter mij weer een vrouw van een hoge NDP&#8217;er die ik niet, maar hij wel kende. Paramaribo is als Twente in de tropen, on se connait, ik zou de codes moeten weten, maar in Twente heerste tijdens mijn leven nooit een militaire dictatuur. Suriname is een maatschappij van hoofd- en nekdraaiers geworden: wie staat er achter me, wie luistert er mee?</p>
<p>Ook werd nog de Onafhankelijkheid gevierd, vijfendertig jaar oud, waar Bouterse part noch deel aan had, maar die hij natuurlijk nu in zijn grote plan voor Suriname heeft geïncorporeerd. Ik zag hem zitten, op een podium voor het Paleis, uitsluitend omringd door Nederlandse toeristen die kiekjes van hem namen. De hele dag zond de radio liedjes uit hoe mooi, geweldig, prachtig, lief en onmisbaar Suriname was. Het had iets treurigs.</p>
<p>Maar wij Nederlanders zingen ook een toontje lager, nu het burgerlijk fatsoen tot in het parlement aan toe wordt aangevreten. Wilders is geen Bouterse, hij dreigt te worden vermoord en is wat dat aangaat een potentieel slachtoffer, maar zie het eens zo: zou het helpen als we Bouterse een fascist noemen? Zou daar ook maar iets mee opgelost zijn?</p>
<p>Ik geloof er niets van. De volkse rancune, de platte uithaal, het is aan Wilders ook zeer besteed, en de geur die hij om zich heen verspreidt, trekt, misschien wel zijns ondanks, een bozig, agressief menstype aan. Ik moet de hele tijd denken aan dat interview met Kees van Kooten in dit blad: het nette Nederland gooit stiekem boeken door de brievenbus, waar het foute Nederland doorheen pist.</p>
<p>Zo zit het ongeveer.</p>
<p>Maar geloof me als ik zeg dat er voldoende mensen zijn die zich identificeren met al die aantijgingen die de PVV&#8217;ers nu naar hun hoofd krijgen geslingerd: ga er maar vanuit dat de brievenbuspisser en de kopstootman regelrechte fans hebben.</p>
<p>Lekker foute mensen die doen wat wij eigenlijk ook wel zouden willen: daar gaan wij op stemmen.</p>
</p></div>


Gerelateerd