Zijn superfoods goed voor lijf en 
humeur of plas je dat camu 
camu-sap er 
gewoon weer uit?

Ik eet heel gezond, meldt u desgevraagd.

U ontbijt immers met bruin brood en kaas, al jaren, neemt bij de lunch alleen op zondag een kroketje en één dag in de week is vleesvrij. U eet biologisch (althans: ‘Dat probeer ik zo veel mogelijk, maar een wortel is nou eenmaal een wortel’), voldoende fruit en ’s avonds staan er sla én boontjes op tafel.

Maar de laatste tijd begint het toch te wringen. Al die horrorverhalen in de krant over de obesitas-tsunami, gemanipuleerd graan en megastallen voor duizenden koeien die u, nou we het er toch over hebben, inderdáád alleen op zon- en feestdagen in de wei ziet staan. Dan wordt de eerste in uw omgeving getroffen door kanker. En vrienden hebben het over Gerard die zomaar, plof, dood neerviel. Hij was pas 46. U voelt opeens uw eigen sterfelijkheid. Al met al begint u eigenlijk gewoon een beetje… nou, báng te worden. Bang voor...