In wat voor land wil ik wonen?

Er gaan weken voorbij waarin ik niet gekweld word door die gedachte, heel gewone, bevredigende weken zijn dat, maar nu zit ik in de bioscoop en dringt zich niet alleen de vraag op, maar ook het antwoord.

Ik wil in een land wonen waar Brokeback Mountain draait, de alternatieve cowboyfilm van Ang Lee, en dan niet in een obscuur achterafbioscoopje, maar in een ordentelijke zaal waar je niet alleen mannen in lange regenjassen tegenkomt, maar ook, ik noem eens wat, vrouwen. Het zou mooi zijn als je in dat gedroomde land naar die homoseksuele lovestory ging kijken en dan op moest staan om een negenentachtigjarige mevrouw te laten passeren die voorbij schuifelt, met stok en al, om naast jou plaats te nemen. Die mevrouw lijkt sprekend op je overleden tante M., vandaar dat je haar leeftijd durft te schatten. Ze zal tijdens de film zo nu en dan naar adem happen, niet omdat ze gechoqueerd is, maar omdat ze is aangedaan, en na afloop zie je dat ze een beetje...