In 700 woorden is de betekenis van Max van der Stoel niet te beschrijven. Hij is in in memoriams als een keurige, haast bedeesde diplomaat gekarakteriseerd. Hij kreeg een Grieks plein omdat hij een grote rol speelde in het wegdrukken van de militaire dictatuur, omdat dit een van zijn openbare wapenfeiten was. Maar er hadden wel 25 pleinen in de wereld naar hem genoemd kunnen worden, wat niet gebeurd is omdat hij zoveel verborgen wapenfeiten achter zijn naam had.

Sinds 1990 behoorde hij tot het stille keurkorps van elder envoys dat de wereld rondreisde om met geduld en wijsheid conflicten in de kiem te smoren. Het Human Security Report beschrijft hoe de wereld sinds 1990 – het eind van de Koude Oorlog – ondanks alles zoveel veiliger en oorlogslozer is geworden omdat ‘bemiddelen’ zoveel succesvoller is geworden. Niet in grote conflicten, maar wel in de kleine conflicten die geen breaking news op onze flatscreens en google alerts zijn: de Lakhtar Brahimi’s, de Sergio de...