Je mening uiten over het uiterlijk van een ander kan eigenlijk niet anders dan misgaan. Lever je kritiek, ben je onbeleefd, racistisch of seksistisch. Geef je een compliment, ben je een arrogante vleier. Negeren dan maar?

Uiterlijk is een gevaarlijk gespreksonderwerp. Beleefde omgangsvormen schrijven voor om geen oordeel te vellen over andermans uiterlijke verschijning. Niet ten negatieve, maar eigenlijk ook liever niet ten positieve. Een van de eerste dingen die kleine kinderen moeten leren in de opvoeding is om niet hardop ‘Wat is die mevrouw dik’ of ‘Die meneer heeft een hele vieze wrat’ te roepen. Staren en wijzen naar spastische mensen in rolstoelen, vragen stellen aan ouders van kinderen met Downsyndroom (‘Hebt u geen test gedaan bij uw zwangerschap?’), commentaar geven op obesitaslijders die een ijsje eten (‘Dat kan er ook nog wel bij!’) zijn allemaal voorbeelden van verbale agressie.

Complimenten over andermans uiterlijk zijn meer gepermitteerd, maar hebben...