Met zijn liefdesverklaring aan de SP volgt Samsom een bloedlinke strategie. Maar hij kan niet anders.
Illustratie: Bas van der SchotIllustratie: Bas van der Schot

Wie wil begrijpen waarom Diederik Samsom zich uitput in hartstochtelijke liefdesverklaringen aan het adres van de SP, moet de peiling van Maurice de Hond van 4 november 2011 erop naslaan. Die bracht toen in kaart op welke partijen de lager opgeleiden van Nederland hun stem uitbrengen. Bijna dertig procent van de kiezers met een mavo- of vmbo-diploma sprak zijn sympathie uit voor Wilders, nog eens een kwart verwachtte het heil van de ‘rode Jehova’s’. Samen was dat een meerderheid van die bevolkingsgroep. De PvdA, ooit opgericht om de arbeidersklasse te emanciperen, scoorde maar acht procent.

Zelfs de blauwe blazers en parelkettingen van de VVD genoten meer populariteit onder de nazaten van de arbeidersklasse. De resultaten van het CDA waren al helemaal niet om over over naar huis te schrijven. De Hond: ‘CDA en PvdA zijn onder die groep vrijwel...