Tussen de kerstkaarten op mijn schoorsteenmantel staat een foto van het potkacheltje dat er ooit onder stond, met de beste wensen uit Bocholtz. De nieuwe eigenaren zitten er warmpjes bij. Ik had ze het kacheltje verkocht via Markplaats. Dat is een wereld die ik handenwrijvend betreed, vaker dan mijn agenda toestaat. Zodra die pagina verschijnt, beginnen mijn vingers te tintelen. De achterbuurtuitstraling! Baksteenkleuren, lettertype Leen Bakker, vleugje Zware Van Nelle. Hier verloopt handjeklap amicaal. Alles kreeg ik te horen over het schoolkamp van Jessica’s dochter, over haar zorgen, wat ik daar nu van vond en uiteindelijk, nou ja, slaap lekker – terwijl ze eigenlijk alleen wilde bedanken voor dat toffe bordspel. En nooit ontving ik zoveel mail van mannen als toen ik een officierssabel te koop aanbood.

TNT, die de tarieven maar blijft opschroeven, vaart er wel bij, mijn postbode, die de provisorische pakjes de berg op moet zeulen, niet. Sommige dingen kunnen niet worden...