GroenLinks-leider Jesse Klaver belandde op de brandstapel van het groepsgevoel, omdat hij het gewaagd had aan zijn principes vast te houden.

Ik schrijf dit op mijn eerste vaderdag (u leest dit waarschijnlijk een dag later). Buiten mijn werkkamer brandt het helle licht van de zomerse zon, fruitvliegjes omsingelen een tros druiven in een schaaltje naast mijn toetsenbord, ik filosofeer wat over ouder worden en wat er allemaal verandert en vooral ook wat er niet, nooit verandert – sta me even een kleine regressie naar mijn onbedorven jeugd toe.

Onze klasgenoten opteerden voor een compromis tussen verschillende laffe ideeën. 

Op mijn middelbare school vond eens per jaar het Klassentoernooi plaats. De verschillende klassen gingen de competitie met elkaar aan op allerlei kunstzinnige en sportieve gebieden. Sport kon mij gestolen worden, maar bij onderdelen als toneel en muziek droeg ik graag mijn creatieve steentje bij. Ik herinner me een jaar dat we er niet uitkwamen met onze...